Dag 7: Reizen naar Nicaragua

Om 06.15 uur pakken we de bus naar Nicaragua. De rit tot de grens duurt ongeveer 6 uur. We zitten 5 uur lang in dezelfde bus, die nogal crappy is. We hadden wel een betere bus verwacht voor zo’n lange rit. Als we dichtbij de grens komen zien we langs de weg tientallen tentenkampen met vluchtelingen. Ze lijken uit Afrika te komen. De grens overgaan is weer een hele ervaring op zich, je wordt van het kastje naar de muur gestuurd. Eerst departure tax betalen, dan hebben we een stempel nodig om Costa Rica uit te komen en dan moet je ongeveer een kilometer lopen over de grens om Nicaragua in te gaan. Er staan overal militairen, maar echt gestructureerd is het niet. Je kan zo langs het douane kantoortje het land in lopen. Toch hebben we die stempel voor Nicaragua natuurlijk wel nodig. Om het land in te komen moet je met dollars betalen. Wij waren hier op voorbereid dus hadden genoeg dollars mee. Echter een Canadees stel wat in onze bus zat, had geen dollars mee. Pinnen daar lukte niet. Ze zouden terug moeten naar Costa Rica om dollars te pinnen, echt heel sneu! Dus hebben wij maar wat dollars geleend wat genoeg was om de grens over te komen. Ze waren ons natuurlijk enorm dankbaar. In Nicaragua stap je meteen een totaal ander land binnen. Minder georganiseerd en gestructureerd, minder schoon. Na onze stempel te hebben ontvangen zoeken we een bus naar Rivas. We kunnen nog net mee met de bus die weg wil rijden. Na een paar minuten stopt de bus en komt er een (super autoritaire) militair binnen. Je moet je paspoort laten zien. Twee gasten schuin achter Stefanie zitten in de nesten… Een van die mannen zweet zo hard en kijkt zo angstig, echt ontzettend zielig. Ze worden uit de bus geplukt en moeten meekomen met de militair. Ze mochten dus blijkbaar niet het land in… Wat een harde wereld. In Rivas worden we gedropt in de middle of nowhere in de stad en moeten eerst een flink stuk lopen en zoeken naar de bus die naar San Juan del Sur gaat. Het is meteen zo’n ander land! Overal kraampjes en van die tuktuk fietsen. Als we het busstation hebben gevonden, moeten we (samen met een Nederlands gezin die we daar tegen komen) lang wachten tot de bus komt. Er staan al een hoop mensen te wachten voor de bus met tassen vol voorraad aan eten. Als de bus komt proppen we ons zelf naar binnen. De bus is zó vol en zó warm, maar voor we gaan moeten eerst even alle verkopers door de bus. Man man man, niet te geloven! Je wordt in de hitte plat gedrukt in het gangpad. Als de bus eenmaal rijdt is het prima te doen. We raken aan de praat met de Nederlandse man (van het gezin). Zij hebben al een hoop gezien van Costa Rica en Nicaragua, dus hij heeft ons veel tips gegeven. Eindelijk komen we dan aan in San Juan del Sur. We vinden na een paar bezichtigingen een leuk hostel, waar je ook lekker buiten kan zitten. San Juan del Sur is een badplaats waar veel gesurft wordt. ’s Avonds hebben we afgesproken met een collega van Sander samen met haar vriend (Sanne en Thomas). Zij reizen namelijk ook rond in Nicaragua en dit is een leuke plek om te meeten. Echt een super gezellige avond, we hebben lekker gegeten en biertjes gedronken.

Dag 8: Lekker relaxen en surfen in San Juan del Sur

Vandaag kunnen we weer lekker uitslapen, al lukt dat Stefanie helaas niet. We ontbijten bij een leuk tentje in de straat en daarna gaan we op zoek naar een shuttle naar het strand en een zwembroek voor Sander. Hij heeft zijn zwembroek namelijk thuis laten liggen… Hij lag klaar, maar op de een of andere manier is hij niet in zijn tas beland ;-) (geldt ook voor z’n regenjas). Om half 10 vertrekken met een jeep en surfplanken boven op naar één van de 15 strandjes rondom San Juan del Sur. We hebben één surfplank gehuurd. Hermosa beach is echt een super leuk strand, met leuke zitplekjes en hangmatten. Het is ook echt een mooi strand en er zijn giga hoge golven. Goede surfgolven dus! Een heerlijk relaxed dagje wat bestaat uit: op een bedje op het strand liggen en surfen (of in de golven springen en foto’s maken met de onderwater camera). Zo’n dagje hadden we wel even nodig na al dat reizen de afgelopen week. We zijn wel mega verband, ondanks het insmeren. ’s Avonds lekker een hapje eten in het stadje. Morgen weer reizen naar de volgende bestemming: Isla Ometepe. Daar zullen we Sanne en Thomas waarschijnlijk ook weer zien.