Dag 9: Isla de Ometepe

We vertrekken na het ontbijt met de bus richting de boot naar Isla de Ometepe. Isla de Ometepe is een eiland in het meer van Nicaragua dat ontstaan is uit twee vulkanen. Het worden ook wel de twee tieten genoemd, aangezien het daar een beetje op lijkt. De boot naar Isla de Ometepe deinst nogal op de golven, maar gelukkig helpen de gemberpillen goed tegen de reisziekte (voor Stefanie). Helaas liggen ook deze vulkanen in de wolken als we aankomen. Aangekomen op het eiland gaan we direct naar het hostel wat we al opgezocht hadden, the Lazy Crab. Dit ligt in het stadje Balgue, vlakbij Santa Cruz waar Sanne en Thomas ook zitten. Echt een super leuk hostel in Jamaicaanse sferen, dus met heel veel kleur en een gezellige plek met relaxte stoelen en hangmatten. In het hostel is ook een Nederlandse meid die een relatie heeft met de hosteleigenaar. Zij kan ons dus ideaal tips geven voor op het eiland. We huren bij hen meteen een motor voor 1,5 dag. Dit is een soort crossmotor, bijna een scooter, maar dan beter. Die middag gaan we alvast een beetje rond touren op het eiland en genieten we van een lekkere lunch met een mooi uitzicht aan het meer. Helaas begint het af en toe wel te regenen. ’s Avonds gaan we eten bij El Bamboo, een restaurantje in ons plaatsje. Wat hebben we daar heerlijke vis gegeten! Dit was erg goed en ook veel! Vooral Sander heeft erg genoten van zijn vissen.

Dag 10: Lekker touren over het eiland

’s Ochtends starten we meteen met de motor. Eerst rijden we naar een tentje om te ontbijten. Daarna rijden we een stukje terug om naar de waterval te rijden die op de vulkaan is. Er loopt eigenlijk maar één weg over het eiland, die op de meeste stukken verhard is, maar hoe dichter je bij de entree van de waterval komt hoe slechter de weg wordt. Het is eigenlijk gewoon één hobbel de bobbel weg van losse stenen. Met een scooter is zou dit echt niet te doen zijn (wat sommige mensen toch wel doen), maar gelukkig hebben mij een motor die goed mee veert en alle scooters in haalt. Al is het soms wel even spannend! Aangekomen bij de entree van de waterval vertellen ze ons dat we 2 km naar boven moeten lopen. Op de weg naar boven zien we dat het zelfs 3 km is. Het is bergopwaarts continu en al flink warm, dus we gaan echt kapot! Als we die 3 km gehad hebben, denken we eindelijk bijna bij de waterval te zijn. Maar helaas… Schijn bedriegt. Het is nog een hele hike naar boven, die alleen maar zwaarder en zwaarder wordt. Op een gegeven moment komen we bij de rivier waar we moeten hiken over gladde stenen. Het klimaat verandert enorm als je steeds hoger komt, een stuk koeler in ieder geval. Het begint ook nog eens te regenen, aangezien we bijna in de wolken komen. Het was dus niet ‘even naar de waterval’, maar een enorme hike van zo’n 1,5 tot 2 uur. Gelukkig was het het waard! Het is echt een hele bijzondere waterval. Het water stroomt langs een lange muur. En toen moesten we weer naar beneden, wat Stefanie vaak nog het engste vindt met al die gladde stenen. We hebben het overleefd! Na de waterval zijn we gaan lunchen bij een Grieks tentje wat we tegen komen. Hier hebben we echt heerlijk gegeten en het mannetje wat het runde was ook erg schattig. Hier ontmoeten we nog een Nederlands stel waar we wat ervaringen mee uitwisselen. Daarna touren we nog lekker verder over het eiland, maar echt tijd om nog andere dingen te zien zoals de laguna hebben we niet meer. Op het eiland zelf is al genoeg te zien. Bijzonder hoe de mensen hier leven, allemaal heel puur. Er lopen ook overal honden, varkens, kippen, paarden of koeien op de weg. Op het einde van de dag hebben we nog met Sanne en Thomas kunnen meeten en hebben we nog even een drankje gedaan.

Dag 11: De binnenkant van de aarde

Vandaag reizen we weer verder naar Granada. Eerst met de boot van het eiland af. Dit keer een veel grotere en dus minder deinzende boot, gelukkig! Daarna met de bus naar Granada (waar we dat Nederlandse stel ook weer tegen komen). Aangezien we de afgelopen week best slecht hebben geslapen door de warmte en doordat we vaak een heel basic hostel hebben met een slecht matras en een ventilator, hadden we nu eens even behoefte aan een iets luxer hotel met een goed matras en een airco. Na een paar hotels te hebben bezichtigd, besluiten we in een mooi hotel te overnachten in het centrum waarvan een Ierse man de eigenaar is. Hij is echt super aardig en hij biedt ons nog veel meer dan alleen een airco. Het binnenplaatsje bevat een zwembad en ziet er echt super leuk uit. We mogen gratis zijn fietsen lenen om door de stad te gaan en we mogen van alles pakken aan eten en drinken (popcorn, bananen, donuts, water, bier). Super chill! Hij informeert ons ook heel goed over alles in en rondom de stad. We boeken meteen de lavatour via hem. Eerst even afkoelen in het zwembad en dan worden we opgehaald door de gids van de lavatour. We gaan naar de Masaya vulkaan. Hier kun je op één van de weinige plekken in de wereld op 200 meter afstand de lava zien stromen. Doordat het lava zo omhoog is gekomen, is het nu een toeristische trekpleister geworden. Iedere avond staan er honderden auto’s in de rij om het te bezichtigen. Telkens mag er een groep van 20 auto’s door om naar boven te rijden en om dan vervolgens een kwartier tot twintig minuten in het binnenste van de vulkaan te kijken. Daarna mag de volgende groep. Dit is echt een super vette ervaring! Hoe kan je ooit nog zo dicht bij het binnenste van de aarde komen? National Geographic is hier ook aan het filmen, zij gaan nog iets meer de vulkaan in. Van de week is zelfs een man van NG de vulkaan in geweest, dit werd live uitgezonden op Facebook. Na de lavatour eten we hapje bij het restaurant wat onze hoteleigenaar aanbeveelt en waar hij zelf ook iedere avond eet. Daarna heerlijk slapen in de airco!!