sanderenstefanie.reismee.nl

Montverde en tijd om te relaxen!

Dag 17: De lange reis naar Costa Rica

Om kwart voor 5 ’s ochtends wordt er door de hosteleigenaar op onze deur gebonkt dat we snel naar het kantoor van de Tica bus moeten. Hij jaagt ons een beetje op, want als we daar aan komen is het loket nog niet eens open. Waarschijnlijk wilde hij ons helpen dat we er zeker van zouden zijn dat we een plekje in de bus van 6.00 uur hebben. Een super relaxte bus met airco, maar daar betaal je ook wel wat meer voor dan een lokale bus. Deze bus gaat ook mee de grens over. Ideaal, onze paspoorten worden in Nicaragua gestempeld door de medewerker van de Ticabus en in Costa Rica hebben we ook redelijk snel onze stempel om naar binnen te kunnen in ons paspoort. Toch zal het weer eens niet zo zijn dat wij wederom weer wat mee maken en de reis niet vlekkeloos verloopt… Na een tijdje doet de airco het niet meer en iets later stopt de bus langs de kant van de weg. De bus is kapot… Met zes man staan ze de bus te repareren aan de achterkant. Er zou een boutje missen. Enfin, na een half uur kunnen we weer verder rijden. Deze bus rijdt rechtstreeks van Managua naar San Jose, maar wij hebben gevraagd om uit te stappen in La Irma. Vanuit hier kun je namelijk de bus pakken naar Monteverde. Helaas moeten we daar nog 2 uur wachten voor de bus komt. Monteverde ligt helemaal in de bergen. Echt een prachtige omgeving. Het ligt vrij hoog, dus is het ook stuk cooler! We komen hier rond 18.00 uur aan. Na een hostel gevonden te hebben in het (toeristische) dorpje, moeten we even bijkomen van de lange reis. Daarna het dorpje verkennen en eindelijk wat fatsoenlijks eten behalve koekjes en chips…

Dag 18: De canopy tour en de ‘fantastische’ nightwalk

Monteverde is een plekje waar een hoop te doen is. Het bekendste is de Canopy tour. Stefanie keek al heel de reis naar dit moment uit, maar we hebben het bewust een beetje voor het laatst bewaard. We worden om half 11 opgehaald. De Canopy tour is echt een soort toeristisch attractiepark. Bij aankomst staan er mannen klaar om je in de teugels te hijsen, vervolgens krijg je een uitleg met een grote groep en dan ga je om de beurt aan de zipline. De eerste twee zijn meer om te oefenen (dan kan je nog terug), daarna komen de echt lange ziplines. Bij ieder platform staat een gast die je los maakt en weer vast maakt aan de volgende zipline. Wat was dit super mega vet!!! Je vliegt aan een kabel over de prachtige groene vallei in de bergen. Echt zo mooi! De tour bestaat uit 15 ziplines en de laatste zijn het heftigst. Eerst heb je twee ziplines die in totaal zo’n 1,6 km lang zijn. Je vliegt dan als superman over de vallei. Echt stoer! Wat een adrenaline kick ook. Sander doet het trouwens super goed met zijn hoogtevrees! Maar dan komt de laatste: de Tarzan swing. Deze is het engst van allemaal! Je loopt op een hangbrug op 45m hoogte, je wordt dan aan het eind van de brug boven de vallei door twee mannen vastgemaakt aan touwen, zodra je vast is doen ze het hekje open en val je naar beneden. Dit was echt zo eng, maar ook zo tof! Je maakt echt even een vrije val in de lucht en daarna zwaai je aan het touw. Stefanie stond daarna wel even een paar minuten te shaken van de adrenaline. Het ging ook zo snel allemaal! Je betaalt er wat voor, maar dit hadden we niet willen missen!

Bij terugkomst in het stadje lunchen we bij een heerlijk tentje! Daarna doen we lekker rustig aan ’s middags, want om 6 uur start de Nightwalk (we kregen een mooie aanbieding om de Canopy tour en de Nightwalk te doen). We lopen met een groepje en een gids het regenwoud in om dieren te spotten in het donker. We verwachten er vrij weinig van (niks kan Tortuguerro nog overstijgen…) en dat is maar goed ook. We zien een wandelende tak (haha), spinnen, schorpioenen, een gif groene slang hoog in de boom, een etende luiaard in de boom en slapende vogels. Niet zo heel spectaculair dus. De wandeling was wat saai en het leek wel of het in de achtertuin was iemand. Ach ja… We hebben weer gelachen. We vonden dit wel ons hoogtepunt van de reis haha.

Dag 19: Weer reizen, maar wel naar het paradijs (Samara)

Om 03.45 uur gaat de wekker, want om 4.20 uur gaat de lokale bus vanuit Monteverde. Gekkenwerk die tijd! Maar veel andere keus hebben we niet, dan zouden we pas om 15.00 uur kunnen en dan ben je pas ’s avonds in Samara. We gaan eerst weer naar La Irma. Als we hier na 2 uur aankomen, moeten we langs de weg op de volgende bus wachten. We zijn er al achter gekomen dat het schema op internet in deze streek voor geen meter klopt… Er wordt ons al verteld dat de bus naar Nicoya pas om 8.30 gaat. Pff… We hebben uiteindelijk ruim 3 (!!!) uur moeten wachten op de bus en dat ’s ochtends vroeg. Wat een hel was dat. We hadden de moet bijna opgegeven en wilde onderhand een taxi pakken, tot de bus toch éindelijk komt. Gelukkig verloopt de overstap in Nicoya wel wat soepeler. Om 12.30 uur komen we dan eindelijk aan in Samara. Dit is een badplaats aan de westkust. We hebben hier een heerlijk hotel geboekt met airco en een zwembad! Hier gaan we de komende drie dagen (minstens) even volop genieten na al dat reizen en al die activiteiten.

Reacties

Reacties

harry

kicken! nu lekker uitrusten.

Thecla

Weer een geweldige experience! Zo kom je wel van je hoogtevrees af.????nu lekker relaxen

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!