Dag 15: Van Leon naar Somoto

We pakken de bus naar Esteli. Dit keer hebben we een minivan, maar wel openbaar vervoer, die rechtstreeks rijdt. Beter dan zo’n chickenbus! Al leek dit ook bijna een chickenbus zo vol gepropt als ie was. Als alle stoelen bezet zijn betekent het niet dat het busje ook vol is… Er worden gewoon nog stoelen gecreëerd. In Esteli pakken we een chickenbus naar Somoto (helemaal in het noorden van Nicaragua, bijna bij de grens van Honduras). In de bus moeten we meteen aan Diede denken. Er zit schuin voor ons een man met een super kleine pup in een kartonnen doos met gaten. Het beestje piept als een gek, maar die man houdt steevast de deksel erop. Zo zielig! Diede zou gek worden en die pup pakken, dachten we meteen. De vrouw voor ons dacht zo ongeveer hetzelfde en nam de pup op schoot. Het beestje leek dorst te hebben, dus heeft Sander een leeg flesje kapot geknipt als bakje en daar water in gedaan. De pup kwam weer een beetje bij. Echter de man keek de rest van de busreis helemaal niet om naar de pup. Dat deed hij pas toen hij uitstapte en de pup weer oppakte bij de vrouw. Echt sneu! Hopelijk krijgt de pup een goed baasje. Als we in Somoto aankomen worden we meteen aangesproken door een jongen die de canyontour aanbiedt en daarbij een hostel. We lopen met hem mee. Het is helaas wel een dorm, maar we lijken maar met z’n tweetjes te zijn. We boeken de tour bij hen voor de volgende dag om half 8 ’s ochtends. Somoto is een leuk stadje wat niet echt gericht is op toerisme. Er zijn daarom weinig restaurantjes, eigenlijk maar twee: een goedkope en een duurdere. Aan het eind van de dag is er groot feest in de stad en er komt een soort van optocht langs ons hostel. Er is feest vanuit de democraten in verband met een nieuwe president die gekozen moet worden in november. We gaan hier even kijken naar de dansende mensen en eten wat van de kraampjes. In het hostel zit ook een Fins meisje. Ze reist de wereld rond. Aardig meisje, maar wel een spraakwaterval. We komen er achter dat er geen water is ’s avonds. Geen een kraan of douche doet het… Het is een heel goedkoop hostel, maar dat is ook aan alles te merken. Gelukkig slapen we er maar een nachtje. Later op de avond komt er ook ineens nog een familie (met kind) in het hostel slapen, maar gelukkig niet bij ons op de kamer.

Dag 16: De canyontour in Somoto

We zijn maar voor een ding naar Somoto gekomen en dat is de canyontour. De natuur is hier echt prachtig. Er zijn hier geen vulkanen, maar wel een prachtig landschap qua bergen en groen. Met onze gids en het Finse meisje gaan we met de taxi naar de start van de tour. We wandelen eerst zo’n 3km naar beneden. Daar komen we bij de rivier die tussen de mega hoge rotsen loopt. Super mooi gezicht! In het begin is het vooral over gladde stenen lopen, maar na een tijdje wordt het water diepen en moeten we zwemmen. Het water is super mooi en echt bizar mooi hoe je tussen die rotsen zwemt. De tour bestaat uit veel zwemmen (wat heerlijk is met die warmte), van rotsen af springen en af en toe stukken lopen over de stenen. We hebben hier goed de waterproof/onderwater camera kunnen gebruiken! Na zo’n 2,5 km komen we aan bij een bootje dat ons verder vaart over de rivier. Vanaf daar is het nog zo’n 3km bergopwaarts lopen naar de weg waar we weer de bus pakken naar het dorp. Echt een te gekke ervaring weer! In het hostel kleden we ons om, pakken we onze spullen en lunchen we snel even bij een tentje. Om 14.00 uur pakken we weer de bus naar Managua (de hoofdstad) om daarna verder te reizen naar Costa Rica. We moeten nu een heel eind reizen aangezien we dus helemaal in het noorden zijn en dus weer terug moeten. Gelukkig is de expres bus naar Managua wel een hele relaxte bus dit keer! Mag ook wel als je ruim 4 uur moet reizen. In Managua komen we aan op een afgelegen busstation. We nemen een taxi naar een hostel wat aangeraden wordt door de taxichauffeur, omdat het naast het busstation van de TiCa bus ligt. Deze bus pakken we de volgende dag naar Costa Rica. Hopelijk komen we dezelfde dag nog aan in Monteverde. Het hostel is gelukkig maar voor een nachtje, want het lijkt hier niet super veilig in deze buurt. Gelukkig is de eigenaar wel heel aardig, ondanks dat hij geen Engels kan.

We zullen Nicaragua missen! Wat een fantastisch land! Het heeft ons hart zeker gestolen! Lieve behulpzame mensen, mooie natuur en een mooie cultuur! En niet zo toeristisch als Costa Rica :-)